au, dat doet pijn

Ik werd met buikpijn wakker. Via een collega van de Recruitercode kreeg ik dit persbericht UvA doorgespeeld over het onderzoek van de UvA en UU. Twee vette koppen springen er meteen uit: “discriminatie van minderheden op de Nederlandse arbeidsmarkt is nog steeds onverminderd groot” en “gediscrimineerde sollicitant kan weinig doen om baankans te vergroten“. Er is dus nog steeds volop discriminatie op de arbeidsmarkt.

En ik weet niet wat jij voelt als je dit leest, maar mij deed het pijn. Helaas. We discrimineren er met z’n allen op de arbeidsmarkt nog lustig op los.

war for talent? ammehoela!

Discrimineren op de arbeidsmarkt: het gebeurt terwijl iedereen klaagt over schaarste en een ‘war for talent‘? De logica is ver te zoeken. Wij recruiters zijn druk bezig met de optimale kandidatenervaring (candidate experience), steken veel aandacht en liefde in het schrijven van goede advertenties, waarbij we zelfs letten op mannelijke en vrouwelijke woorden. En dan lees je dat gewoon 30 procent van cv’s in het putje verdwijnt. En waarom? Omdat we kijken naar namen en ons laten leiden door stereotypen en vooroordelen die we daaraan koppelen. Dan gaat er in de basis dus iets helemaal fout. Als je kunt discrimineren voelt je nog niet echt de pijn van gebrek aan talent.

Tijdens het journaal zag ik een mooi voorbeeld van hoe het werkt. Twee jongens, die duidelijk geen Tim of Klaas heten, stuken op de achtergrond een muurtje, terwijl de journalist de werkgever interviewt. De werkgever gaf eerlijk toe dat hij eerst een beetje huiverig was, maar dat de jongens toch een knap stukje stucwerk afleverden. Ja duh, alsof alleen Nederlanders goed kunnen stuken.

discriminatie op de arbeidsmarkt doet pijn

En dat doet dus pijn…

• het doet pijn omdat werkgevers zich de kans ontnemen om het beste talent aan te nemen;
• het doet pijn omdat niet iedereen de kans krijgt om te laten zien dat hij of zij de beste kandidaat voor de job is;
• het doet pijn omdat we – ondanks alle bewustwordingsprogramma’s – er nog niet in slagen om echt te kijken naar de kwaliteiten van het individu en in selectie toch moeilijk onze vooroordelen opzij kunnen zetten.

Als je discrimineert zijn er volgens mij alleen maar verliezers.